Η δολοφονία της 28 ης Κυριακής στους Αγίους Αναργύρους, μερικά μέτρα μακριά από
το φυλάκιο του αστυνομικού τμήματος της περιοχής σόκαρε για άλλη μια φορά την
ελληνική κοινωνία. Οι αποδέκτες της καταγγελίας του θύματος δεν έδρασαν άμεσα
αλλά δυστυχώς, επέδειξαν γραφειοκρατική συμπεριφορά και αγκυλώσεις που
πηγάζουν από την ανελαστική τήρηση του πρωτοκόλλου. Πρόκειται όμως για
λειτουργούς της δημόσιας ασφάλειας και όχι οποιασδήποτε άλλης υπηρεσίας.
Είναι δεδομένο ότι πρέπει να εφαρμοστούν περισσότερο αποτελεσματικές,
περιεκτικές και συντονισμένες πολιτικές σε όλο το Κράτος για την καταπολέμηση της
βίας κατά των γυναικών. Θεωρώ ειδικότερα, ότι το Υπουργείο Προστασίας του
Πολίτη θα πρέπει να εξειδικεύσει εκ νέου τα πρωτόκολλα λειτουργίας και να εισάγει
δικλείδες ασφάλειας που αυτόματα θα οδηγούν σε ταχύτατα αντανακλαστικά και θα
τοποθετούν τα δικαιώματα του θύματος έμφυλης βίας στο κέντρο τους.
Η πρόσφατη γυναικοκτονία ανέβασε τον αριθμό των θυμάτων στα πέντε από την
αρχή του έτους. Στη μαύρη αυτή λίστα αναφέρονται έντεκα γυναικοκτονίες το 2023,
δεκατρείς το 2022, δεκαέξι το 2021, δέκα το 2020, οχτώ το 2019, και δεκατρείς το
2018.
Στέκομαι στο 2018 γιατί είναι το έτος που τέθηκε σε ισχύ στην Ελλάδα η «Σύμβαση
του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά
των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας». Πρόκειται για την «Σύμβαση της
Κωνσταντινούπολης» -όπως έχει γίνει ευρέως γνωστή- στην οποία προσχωρήσαμε ως
κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2011. Σύμφωνα με τις υποχρεώσεις που
απορρέουν από τη Σύμβαση, τα μέρη θα πρέπει να λάβουν νομοθετικά και άλλα
μέτρα για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και να
προσφέρουν μια ολιστική απάντηση στο ζήτημα.
Ερχόμαστε όμως, έξι χρόνια μετά, να συζητάμε τα αυτονόητα, να μην έχουμε πράξει
τα δέοντα και να παρακολουθούμε κάθε φορά με θλίψη τα αποτρόπαια αυτά
εγκλήματα.
Πρέπει επιτέλους, να θεσπιστεί από το νομοθετικό σώμα της χώρας μας, τη Βουλή η
γυναικοκτονία ως ειδικό ποινικό αδίκημα έμφυλης βίας.
Εμείς οι ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ και ο Πρόεδρός μας Ανδρέας Λοβέρδος ζητάμε:
Να προβλεφθεί ως ειδικό αδίκημα η Γυναικοκτονία υπό την διττή έννοια, της
εισαγωγής της διάστασης του φύλου αλλά και της αυστηροποίησης των ποινών.
Να αναγνωριστεί η δομική φύση της βίας που καταφέρεται εναντίον μιας γυναίκας
επειδή, είναι γυναίκα.
Να καταργηθούν οι «ευκαιρίες» της ποινικής δικονομίας που προσφέρουν στον
καταδικασθέντα ισοβίτη αποφυλάκιση στα δεκαοχτώ έτη.
Η πράξη να είναι καταλογιστή στον αυτουργό και τα ισόβια να είναι ισόβια.
Η τιμωρία να γίνει ειδική, παραδειγματική, για να λειτουργήσει αποτρεπτικά στον
αρρωστημένο νου του επόμενου επίδοξου γυναικοκτόνου.