Του Παντελή Χατζηπέτρου
Κατώτερη των περιστάσεων αποδεικνύεται η δημοτική αρχή, καθώς δεν έχει το πολιτικό ανάστημα, να λογοδοτήσει στο Ροδιακό λαό, να τον ενημερώσει ως όφειλε για τα «καυτά» ζητήματα που βρέθηκαν στην επικαιρότητα και εξακολουθούν να ταλανίζουν τους πολίτες.
Οι φαραωνικές επενδύσεις στην Μαρίνα Ρόδου, η λειτουργία του δημοτικού ελαφοκομείου και η επίθεση που δέχεται η ΠΕΔ για την ομόφωνη απόφασή της να διεκδικήσει αυτόνομα το τέλος ανθεκτικότητας για τους Δήμους, είναι θέματα που βρίσκονται στην πρώτη γραμμής της επικαιρότητας και τα ερωτήματα που τέθηκαν παραμένουν αναπάντητα από τη δημοτική αρχή.
Με την στάση που τηρεί δείχνει να αγνοεί το Ροδιακό λαό και να υποτιμά την νοημοσύνη του, αφού μέχρι σήμερα επίσημα από τη δημοτική αρχή δεν εκδόθηκε καμία ανακοίνωση προς ενημέρωση των πολιτών.
Προφανώς η όποια εξέλιξή τους, το ήξεις αφήξεις που τηρεί ο κ. Κολιάδης δυσχεραίνουν τη θέση του απέναντι στους πολίτες, καθώς γνωρίζει, πως τρεις μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, δεν μπορεί ούτε να τους παραπλανά ούτε να τους κοροϊδεύει. Πλέον το αφήγημα του «δεν γνώριζα» και «δεν ήξερα τι ψήφιζα», που ακούσαμε διά στόματος του κ. Κολιάδη ουκ ολίγες φορές στην προσπάθειά του να ξεγλιστρήσει από τα δύσκολα, δεν πείθει κανέναν, ακόμα και τους ευκολόπιστους υποστηρικτές του.
Ο Ροδιακός λαός απαιτεί να ενημερωθεί γιατί ο κ. Κολιάδης άλλαξε ρότα στο θέμα των επενδύσεων στην Μαρίνα και τάσσεται υπέρ της επένδυσης χωρίς όρους και προϋποθέσεις, γιατί εξακολουθεί να τηρεί σιωπή για τις εικόνες ντροπής στο δημοτικό ελαφοκομείο, και αν ολοκληρώθηκε η ΕΔΕ που διέταξε, οφείλει να ενημερώσει τους πολίτες για το πόρισμα της, και τις ευθύνες που υπάρχουν σε τυχόν υπηρεσιακούς ή αιρετούς.
Όμως, και η αφωνία που επέλεξε για τις επιθέσεις που δέχεται από γνωστούς κύκλους πέριξ της πλατείας του Δημαρχείου, για την ομόφωνη απόφαση της ΠΕΔ Νοτίου Αιγαίου να διεκδικήσει, την απόδοση του τέλους ανθεκτικότητας στους Δήμους της Δωδεκανήσου και των Κυκλάδων, προκαλεί αλγεινή εντύπωση, και η στάση του κ. Κολιάδη στα χαστούκια που δέχεται κρίνεται επιεικώς ανεπαρκής.