Για ακόμα μία φορά το Καστελλόριζο στο μάτι της Τουρκίας, για ακόμα μία φορά τα
Δωδεκάνησα που τέμνονται από τον 28 ο μεσημβρινό στον πυρήνα των τουρκικών
επιδιώξεων για την αναταραχή της περιοχής και την αναθεώρηση της διεθνούς
νομιμότητας. Είναι νησιά όμως στα οποία κατοικούν Έλληνες πολίτες που
ετοιμάζονται να υποδεχθούν έναν δύσκολο χειμώνα υπό πραγματικά αντίξοες
οικονομικές συνθήκες.
Η στρατηγική της Τουρκίας είναι ξεκάθαρη για το Καστελλόριζο και δεν
περιορίζεται αποκλειστικά στο να αμφισβητήσει το δικαίωμα του ελληνικού νησιού
να έχει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Η Τουρκία επιχειρεί με μεθοδικά και μελετημένα
βήματα να «γκριζάρει» την περιοχή, να απομονώσει το νησιωτικό σύμπλεγμα από
τα Δωδεκάνησα και να το οδηγήσει σε μία οικονομική εξάρτηση από τα απέναντι
τουρκικά παράλια, τα οποία σύμφωνα με την Τουρκία είναι τα μοναδικά που έχουν
θαλάσσιες ζώνες. Σε δεύτερο επίπεδο επιδιώκει να αποκόψει την Ελλάδα από την
Κύπρο από τη στιγμή που το μόνο σημείο στο εφάπτονται οι ΑΟΖ των δύο χωρών,
υφίσταται λόγω των θαλασσίων ζωνών του Καστελλόριζου.
Είναι λοιπόν η κατάλληλη στιγμή ώστε να δώσουμε στο Καστελλόριζο την αξία που
θέλουμε, χωρίς να σταματήσουμε να αναφερόμαστε στο Διεθνές Δίκαιο και όσα
αυτό προβλέπει. Ο λόγος είναι ότι στο σημείο που φτάσαμε δεν αρκεί.
Η πολιτική μας πρέπει να πλαισιωθεί και από άλλες ενέργειες που θα έχουν απτό
αποτέλεσμα. Τέτοιες ενέργειες είναι ο πλήρης εκσυγχρονισμός των υποδομών του
νησιού, σε όλα τα επίπεδα στην κυριολεξία. Μία δεύτερη δέσμη ενεργειών είναι
αποκλειστικά οικονομικού χαρακτήρα. Δεν πρόκειται να σταματήσω να λέω ότι
αποτελεί αναγκαιότητα η επιστροφή των μειωμένων φορολογικών συντελεστών
στα Δωδεκάνησα και δεν ήταν παράλογο να μηδενιστούν για το Καστελλόριζο.
Επίσης, πολύτιμη θα ήταν η δημιουργία ειδικού φορολογικού καθεστώτος για
επιχειρήσεις με έδρα το Καστελλόριζο.
Κι αν στις αρχές του καλοκαιριού έγραφα ότι «πρέπει όλοι οι Έλληνες να δηλώσουν
ότι είναι από τα Δωδεκάνησα γιατί οι στιγμές είναι κάτι παραπάνω από κρίσιμες»,
τώρα όλοι οι Έλληνες πρέπει να νιώσουν Καστελλοριζιοί. Γιατί οι στιγμές
συνεχίζουν να είναι κρίσιμες, πιο κρίσιμες από εκείνες που ζήσαμε όλο το
προηγούμενο διάστημα και ας ελπίσουμε να μην είναι λιγότερο κρίσιμες από όσα
θα γίνουν στο μέλλον.
Για τον λόγο αυτό πρέπει να κάνουμε όσα μπορούμε, έτσι ώστε στο μέλλον να μην
μετανιώνουμε για πράγματα που δεν κάναμε ενώ μπορούσαμε.
Σε τελική ανάλυση είμαστε υποχρεωμένοι να διασφαλίσουμε στους κατοίκους ότι
θα ζουν στην άκρη της Ελλάδας με αξιοπρέπεια και περίσσιο αίσθημα ασφάλειας
τη στιγμή που βλέπουν τον τόπο τους να πρωταγωνιστεί στις διεθνείς εξελίξεις.
Να κάνουμε πράξεις και όχι δηλώσεις…