Η ντροπή είναι ένα κατεξοχήν ανθρώπινο συναίσθημα, που μας βοηθά να αναπτύξουμε
τις ηθικές αρχές μας και μας αποτρέπει από συμπεριφορές, που θα προκαλούσαν την
αρνητική αντίδραση του κοινωνικού μας περίγυρου. Όταν όμως δεν υπάρχει, μπορεί να
δούμε ενέργειες και συμπεριφορές, αλλά και χρήση μέσων που δεν τιμούν καθόλου,
αυτόν που τα χρησιμοποίησε.
Κινούμενος με αξιοσημείωτη συνέπεια, σε ένα χώρο όπου ηθικές αρχές και αξίες δεν
έχουν καμία θέση και η ντροπή είναι άγνωστη λέξη, ο κ. Κολιάδης στην πολύ πρόσφατη
εκλογική δίκη, με αφορμή την ένστασή μου, για δικαστικό έλεγχο του κύρους
συγκεκριμένων ψηφοδελτίων, των δημοτικών εκλογών της 8ης Οκτωβρίου, ξεπέρασε
και τον ίδιο του τον εαυτό. Μέσω των συνηγόρων του, έθεσε ευθέως
θέμα αντισυνταγματικότητας της ρύθμισης του νόμου, που προβλέπει εκλογή
δημάρχου από την πρώτη Κυριακή, εφόσον συγκεντρώνει ποσοστό 43% συν μία ψήφο.
Τούτο μάλιστα όταν γνωρίζει πολύ καλά, ότι η Ολομέλεια του Συμβουλίου της
Επικρατείας το 2009 με τέσσερις αποφάσεις της, έκρινε ότι οι διατάξεις που
προέβλεψαν την εκλογή δημάρχων από την πρώτη Κυριακή, εφόσον συγκεντρώσουν
ποσοστό 42%, είναι απολύτως σύμφωνες με το Σύνταγμα. Απορίας άξιο πως το 42%
είναι σύμφωνο με το Σύνταγμα και το 43% δεν είναι.
Ευλόγως αναρωτιέται κανείς ποιος είναι πράγματι ο λόγος, που φοβάται και θέλει να
αποφύγει, μέσω αβάσιμων δικονομικών τεχνασμάτων, τον δικαστικό έλεγχο από
Δικαστές που απολαύουν προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας.
Στα μαθήματα υβριστικού, συκοφαντικού και διχαστικού λόγου, στα οποία επιδίδεται
αδιάκοπα εδώ και μήνες ο κ. Κολιάδης, ήρθε να προσθέσει ένα υποδειγματικό μάθημα
πολιτικής υποκρισίας. Διαλαλεί χωρίς ίχνος ντροπής, ότι οι θεσμοί και οι νόμοι είναι
καλοί, μόνον εφόσον μας εξυπηρετούν. Διαφορετικά, ακόμη και αν έχουν κριθεί από το
Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο απολύτως συμβατοί με το Σύνταγμα, πρέπει
να «εξαφανιστούν», με κάθε τρόπο και να πεταχτούν στην πυρά, μιας δήθεν
αντισυνταγματικότητας.
Πόσο αξιόπιστο είναι άραγε το να διεκδικείς την ψήφο των συμπολιτών σου, με ένα
συγκεκριμένο εκλογικό νόμο που ήρθε, κατά την γενική ομολογία των αυτοδιοικητικών
όλης της χώρας, για να διασφαλίσει την αποτελεσματική λειτουργία των Δήμων και
μετά από λίγους μήνες να τον αμφισβητείς;
Πολιτικός τυχοδιωκτισμός χωρίς όρια και πέρα από κάθε φαντασία. Κυρίως
όμως έξω και πάνω από το συνταγματικό μας οικοδόμημα, και το δημοκρατικό μας
πολίτευμα.
Από το Γραφείο Τύπου
της Δημοτικής Παράταξης,
Με Δύναμη για τη Ρόδο