Χρήστος Ζόγκας . Ενα ποδοσφαιρικό αστέρι στον ΑΣ Ρόδος. Εμπιστευτείτε το.

Δεν μου είναι και πολύ δύσκολο να εκφράσω την άποψή μου για τα ταλέντα που υπάρχουν στο ποδόσφαιρο της Δωδεκανήσου. Για αυτά τα παιδιά που στις τρυφερές ηλικίες δείχνουν ότι μπορούν αλλά που όταν ενηλικιωθούν εκεί αλλάζουν τα πάντα . Ή θα έλεγα καλύτερα οι παράγοντες τους αλλάζουν τα πάντα . Και εξηγώ ορθά και κοφτά. Δεν σας έρχονται στο μυαλό ονόματα παικτών που έδειχναν ότι μπορούσαν να παίξουν σε υψηλό επίπεδο ποδόσφαιρο αλλά κάπου στην πορεία τους αναζητούσε το φως στο τούνελ της Νικολούλη; Σίγουρα σας έρχονται πολλά ονόματα . Ωστόσο τι έφταιξε άραγε και ποδοσφαιρικά εξαφανίσθηκαν; Οι απαντήσεις  σε άλλο αρθρό να σας κρατησουμε σε …αγωνία.

Ο λόγος όμως που γράφω αυτά έχουν σχέση με ένα πραγματικό αυθεντικό ταλέντο που φέτος ζει το ονειρό του. Ο Χρήστος Ζόγκας. Ποδοσφαιριστής στον ΑΣ Ρόδος ο οποίος έχει αγωνισθεί σε αρκετά παιχνίδια στην Γ εθνική κατηγορία με τα χρώματα των ελαφιών.

Γεννημένος στις 13 Απριλίου του 2005 , ούτε 18 ετών ακόμα , ξεκίνησε το ποδόσφαιρό από την ακαδημία που βγάζει ταλέντα τη Νίκη Ρόδου έχοντας προπονητή βασικά τον Μιχάλη Βιτζηλαίο. Στην συνέχεια αγωνίσθηκε στις ακαδημίες Παστίδας – Ιάλυσου που είχαν ενοποιηθεί για κάποιο χρονικό διάστημα και στην συνέχεια έπαιξε στην Κ16 του Φοίβου με προπονητή τον Σάκη Δέδε. Ο επόμενος ποδοσφαιρικός του σταθμός ήταν η ομάδα της Κ19 στην Ρόδο με προπονητή τον Δημήτρη Γκάιδα. Και φέτος η διοίκηση με τον προηγούμενο προπονητή Νίκο Κουρμπανά αποφάσισαν να πράξουν το σωστό και δίκαιο. Την άνοδο του στην ανδρική ομάδα για να δείξει εκεί το πραγματικό πλούσιο ποδοσφαιρικό του ταλέντο. Ήδη έχει πάρει αρκετές συμμετοχές και έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει την ομάδα του στο στόχο της που δεν είναι άλλος από την άνοδο στην επόμενη κατηγορία.

Ο Ζόγκας είναι αυτό που λέμε “The next big think” . Η επόμενη ποδοσφαιρική γενιά που θα μας απασχολήσει στο κοντινό μέλλον. Φτάνει να μην γίνουν τα ίδια λάθη που έχουν γίνει τα προηγούμενα χρόνια από τις διοικήσεις των ομάδων οι οποίες δεν στηρίζουν τα ντόπια παιδιά αλλά να τους εμπιστευτούν και να στηριχτούν σε αυτά. Ο Χρήστος έχει διάθεση , όρεξη, παλεύει σκληρά για να γίνει βασικός στην ομάδα του και την αγαπάει με πάθος . Παίζει πρώτα για την φανέλα και μετα για τα υπόλοιπα τα οποία και δικαιούται. Ποδοσφαιρικά ξέρει μπαλίτσα. Μιλάει με αυτήν όταν την έχει στα πόδια. Είναι γρήγορος , έχει γρήγορη σκέψη, και την σωστή θέση αν χρησιμοποιηθεί που είναι στην μεσαία γραμμή , τότε θα αποκτήσει η Ρόδος ένα παίκτη με προσωπικότητα . Αυτόν που θα θέλουν να βλέπουν οι φίλαθλοί τους στο γήπεδο. Γιατί εκεί πρέπει να μιλάνε οι παίκτες . Και αυτός ο πιτσιρικάς εκεί μιλά και μιλά καλά. Άσε δε που ξέρει και τέλειο μπουζούκι για να γλεντάει τους αντιπάλους του.

Τα μάτια δεκατέσσερα στον μικρό Χρήστο. Εμπιστευτείτε τον και μην ακούτε τους διπλανούς άσχετους αποψάκηδες του καφενείου.

Ελπίζω να έχει την εξέλιξη που του αξίζει .