Το κεφάλαιο Κάλλιστος Διακογεωργίου έκλεισε στον Γ.Σ. Δωδεκάνησος

Έκλεισε το κεφάλιο Κάλλιστος Διακογεωργίου στον Γ.Σ. Δωδεκάνησος . Ο ανιπεριφερειάρχης πλέον και επίτιμος πρόεδρος στον σύλλογο δήλωσε.

Δήλωση του Κάλλιστου Διακογεωργίου:
«Αγαπητοί φίλοι,
Πολλά πράγματα αρχίζουν και τελειώνουν .Στην περίπτωση του Γ.Σ. ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ ,για
μένα άρχισαν αλλά δεν τελείωσαν .
Και το λέω αυτό γιατί , μετά τις τελευταίες εκλογές που διεξήχθησαν και εκλέχθηκαν νέα
μέλη στη διοίκηση με πρόεδρο τον κύριο Χατζηδημητρίου Μιχαήλ και μέλη που έχουν
όρεξη διάθεση και εμπειρία , αφοσίωση και αγάπη για την ομάδα μας.
Αποφάσισαν να με τιμήσουν και να με ψηφίσουν ως επίτιμο πρόεδρο της ομάδος. Για
μένα είναι η ύψιστη αναγνώριση για όσα προσέφερα εγώ και οι συνεργάτες μου , που ήταν
δίπλα μου από το 2013. Θέλω να τους υποσχεθώ ότι θα είμαι δίπλα τους σε ότι μου
ζητηθεί και εύχομαι πάντα να έχουμε καλές επιτυχίες.
Έχουν περάσει 8 χρόνια από τότε που η διάθεση για προσφορά στον συνάνθρωπο και στην
κοινωνία , η ανάγκη για να επιστρέψουμε μέρος της αγάπης , που εισπράξαμε , έγινε
όνειρο , το όνειρο έγινε ταξίδι , το ταξίδι τρόπος ζωής. Όταν γυρίσεις να κοιτάξεις πίσω
σκέφτεσαι < <εμείς τα πετύχαμε όλα αυτά; >> και την επόμενη στιγμή <<μόνο αυτά
κάναμε; Λίγα είναι >>…. Γιατί είναι αλήθεια ότι όχι μόνο δεν νιώθω κορεσμό , αλλά
μεγαλύτερη δίψα από την πρώτη μέρα , που ασχολήθηκα με τον αθλητισμό και ειδικότερα
με το μπάσκετ με αμαξίδιο.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως οι αριθμοί λένε την αλήθεια . Αν ισχύει αυτό 5 πρωταθλήματα
(2013 – 2014 , , 2014 – 2015 , 2019) κύπελλα Ελλάδας ( 2014 , 2015 , 2016 , 2019 ) δείχνουν
ότι κάτι κάναμε . Κι αυτό το κάτι δεν το έκανε κανένας πρόεδρος , κανένας προπονητής ,
κανένας παίκτης. Το πετύχαμε όλοι μαζί με τους φιλάθλους , τους εθελοντές και χορηγούς,
γι αυτό κι έχει μεγάλη σημασία κάθε επιτυχία . Έχει μεγαλύτερη σημασία , γιατί πίσω από
κάθε επιτυχημένη χρονιά υπήρχε ο ΓΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΣ .
Κοιτάζω την ομάδα που φέρει το όνομα Δωδεκάνησος και νιώθω περήφανος , όχι για τους
τίτλους που κατακτήσαμε . Νιώθω περήφανος γιατί δώσαμε όραμα σε ανθρώπους , οι
οποίοι δεν πίστευαν ότι θα βρεθούν στην κεντρική σκηνή. Από τότε που προσπαθούσαμε
να τους πείσουμε να βγουν από το σπίτι , μέχρι τώρα που κοιτάζουμε πίσω και κάνουμε τον
απολογισμό μας έχει περάσει χρόνος , έχουν γίνει πολλά. Το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι
άλλαξαν τον τρόπο σκέψης τους είναι το μεγαλύτερο επίτευγμά μας .
Θελήσαμε να βάλουμε τον πανέμορφο τόπο μας στο κέντρο της χώρας και κάναμε
πρωτεύουσα του μπάσκετ με αμαξίδιο τη Ρόδο και τη Δωδεκάνησο , διοργανώνοντας το
2015 2016 και το 2016 2017 το final four του πρωταθλήματος . Δεν υπάρχει ένας άνθρωπος
που να μην παραδέχτηκε ότι ήταν εξαιρετικά πετυχημένες διοργανώσεις. Δεν ήταν μόνες ,
αλλά ήταν οι πρώτες τόσο καλά οργανωμένες. Επιτρέψτε μας να λέμε ότι δείξαμε τον
δρόμο , ότι προσφέραμε περισσότερα απ όσα πήραμε , απ όσα περίμεναν όσοι μετείχαν
στις διοργανώσεις από εμάς.
Θελήσαμε να βγούμε από τα γεωγραφικά μας σύνορα . Συμμετείχαμε στα προκριματικά
Ευρωλίγκας του 2015 και ΧΧΧΧΧΧΧ. Ταξιδέψαμε στην Τουρκία και την Ολλανδία. Το ταξίδι
είναι που αξίζει , η προσμονή , οι εμπειρίες τα πρόσωπα των παιδιών , που είδαν έναν
κόσμο να ανοίγεται μπροστά τους , που ταξίδεψαν με … πορτοκαλί διαβατήριο , ως παίκτες

μιας ομάδας , για την οποία έχουν κάθε λόγο να είναι περήφανοι . Όλοι μας έχουμε λόγο να
είμαστε περήφανοι.
Αλλά τι σας λέω; Μήπως δεν αρκούσε η εκδήλωση , απονομής κυπέλου πρωταθλήματος
από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας , κύριο Προκόπη Παυλόπουλο , η εκδήλωση το
2019 , με τον Νίκο Γκάλη να μας δίνει το τρόπαιο; Αλήθεια , μπορούσε κανείς να περιμένει
κάτι περισσότερο , από το να μας τιμά με την παρουσία του εκείνος , που μας έκανε να
αγαπήσουμε το μπάσκετ , εκείνος που μας έκανε να δακρύσουμε , εκείνος που είναι
πρώτος των πρώτων στην χώρα μας και στο νησί μας. Μήπως δεν δίνει περηφάνια που ο
πρόεδρος της ΟΣΕΚΑ πρώην και νυν κος Καλούδης Χρήστος και το νυν μέλος της ΟΣΕΚΑ
Δραμουντανής Γεώργιος , γέννημα θρέμμα και οι δύο από την ομάδα μας. Μήπως δεν είναι
η περηφάνια που στην Εθνική μας ομάδα πάντα συμμετέχουν 5 με 6 διεθνείς παίκτες μαζί
και ο προπονητής μας ο κύριος Μαρουλάκης.
Πίσω από κάθε τίτλο , κάθε επιτυχία , κάθε ταξίδι , κάθε εκδήλωση , υπάρχουν πρόσωπα ,
υπάρχουν στιγμές. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε , κάθε επιτυχία την κατακτήσαμε με πολλή
δουλειά , πιέζοντας τον εαυτό μας να ξεπεράσει τα όρια του , οπότε στο τέλος μετράει το
αποτέλεσμα , αυτό δικαιώνει μια προσπάθεια από όλους μας.
Πιο είναι το σημαντικότερο απ όλα ? Ούτε ένας από εμάς δεν νοιώθει ότι … χόρτασε .
Έχουμε βιωματική εμπειρία , έχουμε ζήσει κατακτήσεις τίτλων , έχουμε χάσει αγώνες από
ένα σουτ , έχουμε κλάψει από στεναχώρια κι από χαρά , έχουμε νιώσει όλες τις
συγκινήσεις, που προσφέρει το αγαπημένο μας άθλημα και …. θέλουμε κι άλλο. Ακόμα
περισσότερες στιγμές , ακόμα περισσότερους τίτλους , να φέρουμε ακόμα καλύτερους
ξένους παίκτες , να φέρουμε ότι καλύτερο υπάρχει , να αναλάβουμε κι άλλες διοργανώσεις,
εγχώριες και διεθνείς , να ταξιδέψουμε όσο μακρύτερα γίνεται .
Το μπάσκετ με αμαξίδιο ξεκίνησε σαν μια … καλή ιδέα . Έγινε όνειρο , έγινε στόχος , έγινε
εμπειρία , πλέον είναι τρόπος ζωής . Όχι μόνο για μένα και τους συνεργάτες μου , αλλά για
όλο το νησί . Όσα ζήσαμε έχουν μετατραπεί σε πείρα , για να κάνουμε ακόμα μεγαλύτερα
πράγματα , αποφεύγοντας , λάθη και κακοτροπιές . Τώρα ξέρουμε . Κι εμείς ξέρουμε κι
εσείς ξέρετε.
Η ζωή είναι κύκλοι . Ο πρώτος κύκλος έκλεισε , με τη δημιουργία μιας ομάδας όνειρο .
Τώρα ήρθε ώρα να ανοίξουμε τον επόμενο , να γίνουμε καλύτεροι , να διεκδικήσουμε
ακόμα πιο υψηλούς στόχους , εντός κι εκτός συνόρων . Τώρα γνωρίζουμε ότι τίποτα δεν
είναι ακατόρθωτο , αν πιστέψουμε σε αυτό . Τώρα γνωρίζουμε ότι τα πιο όμορφα όνειρα
είναι αυτά που ζούμε . Τώρα γνωρίζουμε τον προορισμό και το πεπρωμένο μας.
Οι όποιες αντιθέσεις βοηθούν στη σύνθεση. Αυτό είναι ζητούμενο να συνθέσουμε , να
δημιουργήσουμε τις συνθήκες για να γράφει ο ιστορικός του μέλλοντος όσα πετύχαμε , για
να γίνει καθένας από εμάς κομμάτι μιας υπέροχης ιστορίας . Η επόμενη μέρα δεν μπορεί να
ξεκινά με αποκλεισμούς , μετά τη δύσκολη περίοδο της πανδημίας , όλοι μαζί π[ρέπει να
ξαναχτίσουμε το οικοδόμημα της Δωδεκανήσου , κάνοντας το πιο στέρεο , πιο
εντυπωσιακό, πιο όμορφο.
Με την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι με τον έναν ή άλλον τρόπο βοήθησαν
για να πετύχουμε όσα έχουμε πετύχει και να τους καλέσουμε να συνεχίσουν την
προσπάθεια , να συνεχίσουν να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους . Για τα Δωδεκάνησα , για
τη Ρόδο , για τον Γ.Σ. , για τον καθένα από εσάς ξεχωριστά…. Για άλλη μια φορά
συγχαρητήρια και καλές επιτυχίες στον νέο πρόεδρο και σε όλα τα μέλη της διοίκησης .
Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τον κύριο Χατζημάρκο Γεώργιο , περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου
και το τμήμα αθλητισμού Δήμο Ρόδου – Κω Επιμελητήριο Δωδεκανήσου

Τα Μ.Μ.Ε. του γραπτού και ηλεκτρονικού τύπου την ομοσπονδία ΟΣΕΚΑ και σύνδεσμο
Διαιτητών τον πρόεδρο , διοικητικούς υπαλλήλους ΔΟΠΑΡ και όλους τους αθλητικούς και
πολιτιστικούς συλλόγους που ήταν στο πλευρό μας ,όλα αυτά τα χρόνια».