Στην πολιτική ζωή ενός τόπου που γεννήθηκε η Δημοκρατία, όσοι ασχολούνται με τα κοινά και είναι αιρετοί, πρέπει να μάθουν να δέχονται την κριτική ακόμα και αν είναι αρνητική, αλλιώς θεωρούνται υπέρμαχοι άλλων σκοτεινών καθεστώτων.
Στην περιοχή μας ο Αλέξανδρος Κολιάδης, όσο και αν φορά το προσωπείο του «λαϊκού παιδιού» και του «επαναστάτη», ολοένα και περισσότερο ταυτίζεται και γίνεται υπηρέτης του παλαιού πολιτικού συστήματος που θυμίζει άλλες εποχές, με τις μεθόδους που χρησιμοποιεί για να χτυπήσει πισώπλατα τους επικριτές του.
Ένας αιρετός πολιτικός παράγοντας, οφείλει να αποδέχεται την κριτική που του ασκείται, και αφού κατέχει θέση εξουσίας, η αποτελεσματικότητά του, και το πόσο ικανός είναι, θα φανεί αν έχει την ικανότητα και την πολιτική πυγμή να βελτιώσει τα κακώς κείμενα που αναδεικνύονται μέσα από την άσκηση κριτικής.
Αν δεν μπορεί να αποδείξει το δίκαιο του και καταφεύγει σε τιμωρίες επειδή δεν αντέχει την κριτική, τότε «πληγώνει» τον θεσμό της Δημοκρατίας.
Ο κ. Κολιάδης την προεκλογική περίοδο, χρησιμοποίησε το διαδίκτυο και τα ΜΜΕ για να κερδίσει τις δημοτικές εκλογές και θεωρεί πως μπορεί να βρίσκεται στο απυρόβλητο, έχοντας δίπλα του «κόλακες» και «αυλικούς» που να τον επικροτούν και να τον επευφημούν για κάθε κίνηση και απόφασή του
. Δεν μπορεί να ανεχτεί την αρνητική κριτική, και πράττει ό,τι είναι δυνατόν για να τιμωρήσει όσους ασκούν αντιπολίτευση με σκοπό την φίμωσή τους. Αν δεν μπορεί να χτυπήσει τους ίδιους, καταφεύγει στην εξόντωση και στην τιμωρία των οικείων προσώπων τους, όπως έγινε με την μετακίνηση δημοτικής υπαλλήλου που πληρώνει το μάρμαρο της εκδίκησης που αναζητούσε ο κ. Κολιάδης, στην προσπάθειά του να διοικεί χωρίς αντίλογο, χωρίς κριτική, χωρίς αρνητικά σχόλια και με κατευθυνόμενα δημοσιεύματα που επαινούν τη δημοτική αρχή για τα επιτεύγματά της.
Από πολύ νωρίς ξεκίνησε τον ρεβανσισμό δείχνοντας το πραγματικό του πρόσωπο, γιατί θέλει να διοικεί και να παραμείνει ατσαλάκωτος, γιατί δεν αντέχει να πληρώνεται με το ίδιο νόμισμα όπως έπραξε ο ίδιος την προεκλογική περίοδο.
Όμως η φίμωση της αντιπολιτευτικής φωνής της αντίθετης άποψης, όπως αυτή ορίζεται στο δημοκρατικό πολίτευμα είναι πράξη κατά της Δημοκρατίας!