Αρθρο παρέμβαση του τουριστικού πράκτορα Μιχάλη Ροδίτη
Τις πρόσφατες ημέρες, η Ρόδος βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής λόγω της περιβόητης υπόθεσης της Πολεοδομίας. Αυτή η υπόθεση αποκαλύπτει μια σκληρή πραγματικότητα όχι μόνο για τη Ρόδο, αλλά και για ολόκληρη την Ελλάδα.
Ας μη συζητήσουμε για το αν υπήρξε κύκλωμα στην πολεοδομία της Ρόδου, αλλά ας κοιτάξουμε όλα τα “πηγαδάκια” των τελευταίων ημερών. Όλοι μας, πάνω στον καφέ, λέμε “που να πάνε οι αδιάφθοροι στην εκεί υπηρεσία ή στην άλλη υπηρεσία”. Είναι κοινό μυστικό ότι όπου μπλέκονται υπηρεσίες κάτι συμβαίνει, και αυτό αποτυπώνεται στην ανισότητα μεταξύ πολιτών και τον αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ επιχειρήσεων. Είτε πρόκειται για το Εμπόριο, τις θαλάσσιες μεταφορές, είτε τον Τουρισμό, η ανισότητα υπάρχει παντού, και ο κοινός παρονομαστής είναι πάντα μια υπηρεσία, όποια κι αν είναι αυτή.
Οι υπηρεσίες που εμπλέκονται σε πολλαπλά επίπεδα διοίκησης και οικονομίας συχνά παρέχουν το έδαφος για παρόμοια θέματα. Η ιδέα ότι οι “αδιάφθοροι” χρειάζεται να εστιάσουν την προσοχή τους σε τέτοιες περιοχές είναι σύνηθες θέμα συζήτησης, αλλά η οριστική λύση είναι πιο πολύπλοκη.
Η ενδυνάμωση της διαφάνειας, η απλοποίηση των κανόνων, και η προσπάθεια για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στις υπηρεσίες μπορούν να βοηθήσουν στην ελάττωση αυτών των προβλημάτων. Η συνειδητή προσπάθεια για μια πιο ίση κατανομή των πόρων και των ευκαιριών στην κοινωνία είναι ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός.
Η ανισότητα και η αθέμιτη ανταγωνιστικότητα επηρεάζουν όλους, και η εύρεση λύσεων απαιτεί συνεργασία και συνεχή ευαισθητοποίηση από όλες τις πλευρές.
Το πρόβλημα είναι ουσιαστικά κοινωνικό. Η διαφθορά μεταξύ δημόσιων λειτουργών που αποκαλύπτεται υφίσταται λόγω διαχρονικής ανοχής του Πολιτικού Συστήματος. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της πολύπλοκης και συχνά ασαφούς νομοθεσίας, των πολλών εγκυκλίων για κάθε νόμο, καθώς και της νομοθέτησης χωρίς ολοκληρωμένη εκτίμηση των επιπτώσεών της.
Η ρίζα της διαφθοράς βρίσκεται στο ίδιο το Πολιτικό Σύστημα και στη Νομοθέτηση. Δυστυχώς, οι νόμοι της χώρας μας είναι συχνά ασαφείς. Υπάρχουν πάντα “κενά” που οι αρμόδιοι προσπαθούν να καλύψουν με ερμηνευτικές εγκυκλίους. Αυτές συχνά εξυπηρετούν μερικά άτομα, αλλά όχι το γενικό κοινωνικό καλό.
Εφόσον οι νόμοι μας δεν είναι σαφείς και επιδέχονται ερμηνεία, θα υπάρχουν πάντα “ερμηνευτές”. Αυτοί που διατηρούν καλές σχέσεις με τους “ερμηνευτές” συχνά ευνοούνται από τις ερμηνείες που δίνονται.
Είναι, λοιπόν, ευθύνη του πολιτικού συστήματος να αναγνωρίσει την έκταση της ευθύνης και να κατανοήσει ότι η διαφθορά στον δημόσιο τομέα οφείλεται κυρίως στην ανοχή της ασάφειας.